Волидайн
ТАВСИЯҲОИ МЕТОДӢ БАРОИ ВОЛИДАЙН
Волидайни арҷманд! Ин ҷо якчанд тавсияҳо омода метавонанд ба Шумо дар дастгирии фарзандонатон дар таълим ва рушди қобилиятҳои онҳо кумак расонанд.
1. Ба фарзандонатон муҳити мусоид барои таълим фароҳам оред. Ҷойи ором ва равшанро барои дарстаёркунии фарзандон муҳайё намоед, ки дар он ҷо онҳо метавонанд бе халал ва бо диққати тамом ба омӯзиш машғул шаванд. Таҷҳизоти зарурӣ, монанди китобҳо, дафтарҳо ва лавозимоти дарсӣ бояд дар дастрасии доимии онҳо бошанд.
2. Аз омӯзиши фарзандонатон огоҳ бошед ва дар ин раванд фаъол иштирок намоед. Мавзӯъҳои дарсии фарзандонатонро дониста, пешравии онҳоро пайгирӣ кунед. Ҳар ҳафта бо онҳо дар бораи вазифаҳо ва пешравиҳои мактабиашон суҳбат кунед, то онҳо эҳсос кунанд, ки Шумо ба таълим ва муваффақияти онҳо таваҷҷуҳ доред/
3. Фаъолияти амалӣ ва ташвиқотро фаромӯш насозед. Кӯшиш кунед, ки фарзандон дарсҳои хондаашонро дар зиндагии воқеӣ таҷриба кунанд. Онҳоро барои иҷрои машғулиятҳои амалӣ ва ё фаъолиятҳое, ки ба мавзӯъҳои омӯхташуда пайванд доранд, ташвиқ намоед. Ин амал фаҳмиши онҳоро амиқтар мекунад.
4. Ба фарзандонатон ҳавасмандӣ ва пуштибонӣ фароҳам оред. Ҳар боре ки фарзандонатон комёбӣ ё кӯшиши хуб нишон медиҳанд, онҳоро ситоиш кунед. Ангезаи мусбӣ онҳоро барои идомаи омӯзиш ва кӯшиши бештар ташвиқ мекунад. Агар дар ягон мавзӯъ душворӣ кашанд, бо сабру тоқат онҳоро дастгирӣ кунед.
5. Ташвиқ ба омӯзиши мустақилона кунед. Ба фарзандонатон фаҳмонед, ки омӯзиши мустақилона муҳим аст. Онҳоро ташвиқ кунед, ки дар вақти берун аз мактаб ва вазифаҳои хонагӣ мавзӯъҳои ба онҳо шавқоварро омӯзанд. Китобҳои иловагӣ, видеоҳои таълимӣ ва манбаъҳои интернетиро пешниҳод намоед, ки онҳо метавонанд мустақилона омӯзанд.
6. Ба истифодаи технологияҳои таълимӣ муносибати мусбӣ дошта бошед. Имрӯз технологияҳо ҷузъи муҳимми таълим шудаанд. Фарзандонатонро ба истифодаи платформаҳо ва барномаҳои омӯзишии муфид роҳнамоӣ кунед, ки дар такмил додани дониш ва малакаҳои онҳо кумак мекунанд. Ҳамчунин, дар истифодаи масъули технологияи рақамӣ ба онҳо маслиҳат диҳед.
7. Таваҷҷуҳ ба нерӯ ва қобилиятҳои инфиродии фарзандонатон дошта бошед. Фаҳмед, ки ҳар як кӯдак қобилиятҳо ва суръати омӯзиши хоси худро дорад. Агар онҳо дар ягон мавзӯъ душворӣ кашанд, ба онҳо бо раҳнамоиҳои омӯзгорон ё бо равишҳои сабуктар кумак кунед. Аз онҳо интизори натиҷаҳои аз ҳад зиёдро надошта бошед, балки пешравии шахсии онҳоро қадр кунед.
8. Дастгирии ҳамкорӣ ва малакаҳои иҷтимоии фарзандонро анҷом диҳед. Онҳоро ба ҳамкорӣ ва муошират бо ҳамсабақон ташвиқ намоед. Муҳим аст, ки фарзандон малакаҳои кор дар гурӯҳ ва ҳамкории муваффақро омӯхта тавонанд, зеро ин малакаҳо дар зиндагии шахсӣ ва касбии онҳо нақши муҳим доранд.
9. Омӯзишро ҳамчун як қисми муҳимми зиндагии фарзандон нишон диҳед. Ба фарзандонатон фаҳмонед, ки омӯзиш на танҳо вазифа аст, балки роҳи омода кардани онҳо ба зиндагӣ мебошад. Мавзӯъҳои омӯхтаашонро ба ҳаёти воқеӣ пайванд диҳед, то онҳо дарк кунанд, ки дониши ҳосилкардаашон чӣ аҳамият дорад.
10. Барои пурра кардани дониши фарзандон захираҳои иловагӣ пешниҳод кунед. Агар фарзандонатон ба мавзӯе шавқу завқ дошта бошанд, онҳоро ташвиқ намоед, ки аз китобҳо, видеоҳо ва захираҳои иловагӣ истифода баранд. Омӯзиши иловагӣ метавонад фаҳмиши онҳоро амиқтар ва дониши онҳоро васеътар кунад.
Бо риояи ин тавсияҳо, Шумо метавонед барои фарзандонатон як заминаи мустаҳками таълимӣ фароҳам оваред ва онҳоро дар роҳи муваффақиятҳои таълимӣ ва касбии худ дастгирӣ намоед. Ба фарзандонатон дар омӯзиш ва рушди малакаҳояшон комёбиҳои зиёде орзу мекунем!