ЭМОМАЛӢ РАҲМОН
АСОСГУЗОРИ СУЛҲУ ВАҲДАТИ МИЛЛӢ-ПЕШВОИ МИЛЛАТ
ВАЗОРАТИ МАОРИФ ВА ИЛМИ ҶУМҲУРИИ ТОҶИКИСТОН
Хабарҳо
Ҳамаи хабарҳо
-
АҲДНОМА МИЁНИ ҶУМҲУРИИ ТОҶИКИСТОН ВА ҶУМҲУРИИ УЗБЕКИСТОН ДАР БОРАИ МУНОСИБАТҲОИ ҲАМПАЙМОНӢ Ҷумҳурии Тоҷикистон аз ибтидои истиқлолияти давлатӣ сиёсати дохилию хориҷии худро ба ҳифзи истиқлолият ва тамомияти арзӣ, амният ва ваҳдати миллӣ, бунёди ҷомеаи демократӣ, рушди иқтисоди бозорӣ, эҷоди заминаҳои устувори ҳуқуқию байналмилалии ҳамкориҳо равона намудааст. Густариши ҳамкориҳои серҷанбаи мутақобилан судманд бо кишварҳои ҷаҳон, созмонҳои гуногуни байналмилалӣ дархури манофеи миллии кишвар буда, роҳбарияти ҷумҳурӣ баҳри татбиқи амалии он пайваста саъю талошҳо меварзад. Дар ин росто, муносибатҳои Тоҷикистон бо кишварҳои ҳамсоя, аз ҷумла Ҷумҳурии Ӯзбекистон аҳамияти махсус дорад. Паҳлуҳои гуногуни робитаҳои дуҷониба ҳамвора тавсеа ёфта, дар роҳи инкишофи дӯстиву қаробати беш аз пеши тоҷикону узбекон заминагузориҳои хуб сурат мегиранд. Тавре, ки Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Пешвои миллат Эмомалӣ Раҳмон таъкид карданд: “Мардумони моро суннатҳои бисёрасраи дӯстӣ, ҳамсоягии нек ва эҳтироми ҷонибайн муттаҳид месозанд. Ҳамкорӣ бо Ҷумҳурии Ӯзбекистон яке аз афзалиятҳои асосии сиёсати хориҷии Ҷумҳурии Тоҷикистон маҳсуб меёбад. Тасмимоти имрӯзаи мо бар заминаи музокироти суратгиранда аз бисёр ҷиҳат хислати таърихӣ дошта, такконбахш мебошанд. Онҳо барои марҳала ба марҳала боло бурдани муносибатҳои Тоҷикистону Ӯзбекистон ба сатҳи сифатан нав асосу заминаи боэътимодро фароҳам меоваранд”. Решаҳои дўстии халқҳои тоҷику ўзбек ба умқи асрҳо расида аз қадимулайём робитаҳои дўстӣ ва накуҳамсоягӣ миёни онҳо устувор буданд. Тоҷикистон бар асари умумияти таърихӣ анъанаҳои фарҳангӣ ва марзҳои муштарак ҳамеша хоҳони густаришу таҳкими муносибатҳо бо ҳамсоядавлати Ўзбекистон буд ва ҳаст. Омили дигари ҳамзистии осоишта бо Ҷумҳурии Ўзбекистон ин мансубиятҳои этникӣ аст. Дар ҳудуди Тоҷикистон теъдоди зиёди намояндагони халқи ўзбек ва теъдоди зиёди тоҷикон дар ҳудуди Ўзбекистон зиндаӣ менамоянд. Садсолаҳои охир халқҳои тоҷику узбек дар ҳавзаҳои ягонаи сиёсӣ, ҷуғрофиву фарҳангӣ умр ба сар мебурданд ва ин омил низ дар баҳамбандии сарнавишту шеваи зиндагии онҳо таъсиргузор будааст. Иттиҳоди Шўравӣ ин ду халқро аз нав дар ҳайати як давлат муттаҳид намуд ва барои рушди онҳо шароити мусоид фароҳам сохт. Дўстӣ ва бародарии ин ду халқ қавӣ буд. Пошхўрии давлати Шўравӣ боиси таъсиси давлатҳои нави соҳибистиқлол гардид. Халқҳои тоҷику ўзбек дар харобазори Иттиҳоди фаноёфтаи Шўравӣ ҷумҳуриҳои мустақили худро эълон намуданд. 1 сентябри соли 1991 Ўзбекистон, 9 сентябри соли 1991 Тоҷикистон истиқлолияти давлатии худро эълон намуданд. Дар сарнавишти халқҳои тоҷику ӯзбек давраи нав давраи бунёди давлатҳои нави миллӣ оғоз ёфт. Сароғози давлатдории навин барои ҳарду халқ аз пешомади хушбинона ва муносибатҳои дўстона ва ҳамсоягии нек, ҳамкории мутақобилан судманд, ҳамзистии осоишта дарак медод. Дар аввалин суханрониҳои худ Сарвари давлат Эмомалӣ Раҳмон 28 сентябри соли 1993 дар иҷлосияи ХVIII Шўрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон чунин изҳор намуд: «Барои мо тоҷикон муносибати дўстона, мустаҳкам ва тулонӣ бо Ӯзбекистон ҳам тақозои таърихӣ ва ҳам ниёзи мардумист». Таҳаввулоти дар соли 2018 дар муносибатҳои ду кишвар рухдода ҳамкориҳои Тоҷикистону Ӯзбекистонро ба сатҳи сифатан нав бароварданд. 9-10 марти соли 2018 нахустин сафари давлатии Президенти Ҷумҳурии Ӯзбекистон Шавкат Мирзиёев ба Ҷумҳурии Тоҷикистон баргузор гардид, ки дар ҷараёни он тақрибан ҳамаи масъалаҳои ҳалталаби муносибатҳои дуҷониба ҳаллуфасл шуданд. Ҷонибҳо тамоми масъалаҳои сарҳадиро бартараф намуданд, ба тавофуқ расиданд, ки низоми раводидро барои сафарҳои мутақобилаи шаҳрвандони ду кишвар ба муддати то 30 рӯз бекор кунанд, фаъолияти комили гузаргоҳҳои сарҳадии давлатиро дар марзи байни Тоҷикистон ва Ӯзбекистон барқарор намуданд, робитаҳои нақлиётӣ ва коммуникатсионии дуҷониба, аз ҷумла дар қитъаи роҳи оҳани Ғалаба-Амузангро барқарор сохтанд, масъалаҳои соҳаҳои амният ва мудофиа, ҳамкориҳои фарҳангию гуманитарӣ, инчунин истифодаи муштараки захираҳои обӣ-энергетикӣ ва таҳкими робитаҳои байниминтақавиро ҳал намуданд. 17-18 августи соли 2018 сафари давлатии ҷавобии Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон ба Ҷумҳурии Ӯзбекистон баргузор гардид ва он тавофуқоти қаблан ҳосилшударо устувортар намуд. Дар рафти сафари мазкур Созишномаи шарокати роҳбурдӣ ба имзо расид, ки он дурнамои муносибатҳои Тоҷикистон ва Ӯзбекистонро ба сатҳи сифатан нави ҳамкорӣ баровард. Дар чаҳорчӯби ду сафари таърихӣ - сафари давлатии Президенти Ҷумҳурии Ӯзбекистон ба Ҷумҳурии Тоҷикистон (9-10 марти соли 2018) ва сафари давлатии Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон ба Ҷумҳурии Ӯзбекистон (16-17 августи соли 2018) ҳамагӣ 53 санади дуҷониба ба имзо расид. 17 августи соли 2018 дар доираи сафари давлатӣ Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон бо Фармони Президенти Ҷумҳурии Ӯзбекистон Шавкат Мирзиёев “Барои саҳми сазовори шахсӣ дар таҳкими робитаҳои бисёрасраи дӯстӣ, таъмиқи муносибатҳои неки ҳамсоягӣ ва ҳамдигарфаҳмӣ, тавсеаи робитаҳои гуногунҷанбаи фарҳангӣ ва гуманитарӣ байни халқҳои бародари ӯзбеку тоҷик, барои хизматҳои бузург дар рушди ҳамкории самарабахши ҷумҳуриҳои Ӯзбекистон ва Тоҷикистон ба манфиати наслҳои имрӯзу оянда, ташаббусҳои самаранок барои таъмини сулҳ, амният ва субот дар минтақаи мо” бо Мукофоти олии давлатии Ҷумҳурии Ӯзбекистон Ордени “Эл Юрт Ҳурматӣ” сарфароз гардонида шуданд. Ҳамзамон сафари расмии Президенти Ҷумҳурии Ӯзбекистон Ш.Мирзиоев ба Ҷумҳурии Тоҷикистон, ки 10-11 июни соли 2021 сурат гирифт, барои таҳкими муносибатҳои ҳамаҷониба ва шарикии стратегии байни ду давлат аҳамияти хоса дорад. Дар ҷараёни сафар Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо Президенти Ҷумҳурии Ӯзбекистон муҳтарам Шавкат Мирзиёев дар консерти тантанавии ходимони фарҳангу санъати Тоҷикистон ва Ӯзбекистон таҳти унвони “Шоми дӯстӣ”, ки дар Кохи Борбад баргузор шуд, иштирок намуданд. Дар фарҷоми барномаи фарҳангӣ бо Фармони Асосгузори сулҳу ваҳдати милли Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон Сарвари кишвари дӯсту бародар муҳтарам Шавкат Мирзиёев “Барои хизматҳои шоён ҷиҳати таҳкими муносибатҳои байнидавлатӣ, тавсеаи робитаҳои дӯстона ва ҳусни ҳамҷаворӣ миёни халқҳои тоҷик ва ӯзбек, рушди ҳамкориҳои мутақобилан судманди тиҷоратию иқтисодӣ ва фарҳангию гуманитарӣ миёни Ҷумҳурии Тоҷикистон ва Ҷумҳурии Ӯзбекистон” дар вазъияти тантанавӣ бо Мукофоти олии давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон Ордени “Зарринтоҷ” дараҷаи I сарфароз гардонида шуданд. Дар ҳошияи ин сафар сарони давлатҳо дар рӯҳияи анъанавии ҳамдигарфаҳмӣ, дӯстӣ ва ошкобаёни гуфтушунидҳои муфассал анҷом дода, вазъ ва дурнамои рушди муносибатҳои Тоҷикистону Ӯзбекистонро муҳокима карданд ва оид ба масъалаҳои мубрами минтақавию байналмилалии мавриди таваҷҷӯҳи тарафайн мубодилаи афкор намуданд. Дар маҷмӯъ дар ҷараёни сафари расми 36 санад ба имзо расонида шуд. Айни замон заминаи қарордодиву ҳуқуқии ду кишвар беш 200 созишнома ва шартномаро дар бар мегирад, ки дар сатҳи байнидавлатӣ, байниҳукуматӣ ва байниидоравӣ имзо шуда, поягузори онҳо Аҳднома дар бораи дӯстии абадӣ миёни Ҷумҳурии Тоҷикистон ва Ҷумҳурии Ӯзбекистон аз 15 июни соли 2000 ва Шартнома дар бораи шарикии стратегӣ байни Ҷумҳурии Тоҷикистон ва Ҷумҳурии Ӯзбекистон аз 17 августи соли 2018 мебошанд. Имрӯз мардуми ду кишвари соҳибистиқлол набояд танҳо аз муносибатҳои дӯстона ва бародаронаи Мавлоно Абдураҳмони Ҷомӣ ва Мир Алишер Навоӣ ёдовар шуда, онро иқтибос оваранд, балки замоне фаро расидааст, ки ҳар як фарди соҳибхиради Тоҷикистону Ӯзбекистон аз дӯстиву бародарии ду фарзанди фарзона – муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ва муҳтарам Шавкат Мирзиёев ифтихор намуда, ба он пайравӣ ва аз он тараннум намоянд. Санаи 31.03.2025 Президенти Ҷумҳурии Узбекистон Шавкат Мирзиёев барои анҷом додани мулоқоту музокироти сеҷонибаи сарони давлатҳои Тоҷикистон, Қирғизистон ва Узбекистон, иштирок дар ҷашни Наврӯзи байналмилалӣ ва дигар чорабиниҳои муштарак ба шаҳри Хуҷанди вилояти Суғд ташриф оварданд. Дар фурудгоҳи байналмилалии шаҳри Хуҷанд меҳмони воломақомро ба нишони накуҳамсоягӣ ва анъанаҳои меҳмоннавозӣ Асосгузори сулҳу ваҳдати милли, Пешвои миллат Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон истиқбол гирифтанд. Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон меҳмони воломақомро хайрамақдам гуфта, бо ҷашни байналмилалии Наврӯз табрик намуданд ва аз рушди босуръати муносибатҳои ду давлат дар ҳамаи соҳаҳои ҳамкорӣ изҳори қаноатмандӣ карданд. Густариши фаъолонаи робитаҳои тиҷоратию иқтисодӣ ва фарҳангию гуманитарӣ махсус зикр гардид. Баъди анҷоми мулоқоти хоссаи сарони давлатҳои Тоҷикистону Узбекистон, ки дар фазои дӯстию бародарӣ ҷараён гирифт, дар ҳамин ҷо маросими имзо ва мубодилаи санади муҳими таърихӣ - Протоколи мубодилаи Тасдиқномаҳои Аҳднома миёни Ҷумҳурии Тоҷикистон ва Ҷумҳурии Узбекистон дар бораи муносибатҳои ҳампаймонӣ баргузор шуд. Санади мазкур дар ҳузури сарони давлатҳо аз ҷониби вазирони корҳои хориҷии ду кишвар ба имзо расид. Зимни суҳбат Сарони давлатҳо аҳамияти имзои Аҳдномаи таърихӣ дар бораи муносибатҳои ҳампаймониро таъкид намуда, онро боз як далели равшани дӯстии қавӣ ва дастгирии ҳамдигарии ду давлат номиданд. Ҳарду роҳбар омодагии худро барои минбаъд низ дар ин руҳия муттасил рушд додани муносибатҳои байнидавлатӣ таъкид намуданд. Ҷонибҳо ҷараёни устувори афзоиши гардиши савдои дуҷонибаро, ки далели иқтидори назарраси мавҷудаи ду кишвар барои афзоиши минбаъдаи он мебошад, зикр карданд. Дар ин замина, ба мақсад мувофиқ будани татбиқи лоиҳаҳои муштараки сармоягузорӣ, аз ҷумла дар соҳаҳои саноат, энергетика, кишоварзӣ ва нақлиёт зикр карда шуд. Сарони ду давлат ба густариши ҳамкории фарҳангиву гуманитарӣ таваҷҷуҳи хосса зоҳир карда, аҳамияти баргузории конфронсҳои илмӣ-амалӣ, форумҳо, фестивалҳо, симпозиумҳо ва мулоқотҳои зиёиёни эҷодкор ва илмиро таъкид намуданд. Инчунин, оид ба баъзе масъалаҳои вобаста ба амният, мушкилоти минтақавӣ ва байналмилалӣ табодули афкор анҷом дода шуд. Тоҷикистон ва Узбекистон дар доираи ниҳоду созмонҳои минтақавию байналмилалӣ аз қабили - СММ, САҲА, ИДМ, СҲШ, СҲИ ва МҲТБО ҳамкории муваффақ доранд ва мавқеъҳои худро мунтазам ҳамоҳанг менамоянд. Умуман,таҳлилҳо нишон медиҳад, ки ҷараёни рушди муносибатҳои дуҷонибаи Тоҷикистону ба таъмиқи робитаҳои тиҷоративу иқтисодӣ ва гуманитарӣ ва таҳкими робитаҳои сиёсии байни ду давлат манфиатдоранд. ҲАБИБҶОН МИРЗОЕВ – номзади илмҳои таърих, устоди факултети муносибатҳои байналхалқӣ40
01.04.2025
-
БИЁ, НАВРӮЗИ ГУЛБЕЗИ БАҲОРӢ Тоҷикистон аз файзу таровати баҳори гулбадомон ва гулбасар ва накҳати дилпазири Наврӯзи оламафрӯз қабои идона ба бар намудааст. Аз таровату шаҳомати баҳору Наврӯз кабӯтарон чун намоди сулҳу озодӣ дар осмони нилгун ва софу беғубори Тоҷикистони соҳибистиқлол ба парвоз меоянд, гулҳои баҳорӣ ба табиати нозанин бӯйи муаттарро ҳадя меоранд, барфҳо худро чу пояндози фасли баҳор об мекунанд, гулу раёҳин аз ин таровату зебоиҳои арӯси сол шодона мерақсанд, орзуҳо дар кӯзаи дилҳои пиру ҷавон мешукуфанд, баҳор бо қолини махмалин Наврӯзи дилафрӯзро ба армуғон меорад, зеро: Баҳори рафтаи ман боз омад, Нигори шӯхи хушовоз омад. Садои андалебонро шунида, Дилам аз шодӣ дар парвоз омад. Оре, баҳор рамзи зебоӣ ва Наврӯз нишони сарсабзӣ ва растахези табиат аст. Воқеан, дар таърихи фарҳанги мардуми ориёӣ ҳеҷ як анъана ва расму оине чун ҷашни хуҷастапай ва фархундаи Наврӯз азизу арҷманд нест. Ин иди аҷдодӣ насли имрӯзро бо расму оин, арзишҳои ахлоқӣ, меҳру муҳаббат ва анъанаҳои неки ниёгон мепайвандад. Ҷашни Наврӯз одобу русуми хоси худро дорад, ки дар адабиёти мо бозтоби густурда пайдо намудааст. Чун анъана дар овони Наврӯз мардуми ҳунарманду фарҳангсолори тоҷик ҳунарҳои дастии худ, аз қабили табақтарошӣ, гулдӯзӣ, тоқидӯзӣ, заргарӣ ва ғайраро фаъолона ба намоиш мегузоранд. Бо боварӣ метавон қазоват кард, ки ба ин васила анъанаву суннатҳои қадимии мардумии мо, хусусан дар ҷашни Наврӯз ба ҷаҳониён бештар муаррифӣ гардида, оламгир хоҳанд шуд. Тавре аз сарчашмаҳо бармеояд, Наврӯз таърихи зиёда аз 4 ҳазорсола дошта, бузургтарин рӯз барои ҷашнгирандагони он ба ҳисоб меравад. Наврӯз амри таърихиест, ки куҳан будани худро тасдиқ намудааст. Наврӯз муколамаи байни инсону табиат ва замину сомон аст. Он қудрати ба ҳам овардани инсонҳоро дорад. Ба ақидаи Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ин ҷашнест, ки моро бо гузаштаи дур пайваст намуда, ба ояндаи дурахшон омода мекунад. Наврӯз ҳадяи ҷаҳонист, ки ҳамаро ба шодӣ ва мушорикат даъват мекунад. Миқёсҳоро ба ҳам оварда, муҷиби оромӣ ва сулҳ аст. Зидди ҷангу ҷудоӣ буда, ташвиқи дӯстӣ ва сулҳро дорад! Он ба ягон дин, мазҳаб, халқияту миллат тааллуқ надошта, мардумони сайёраро ба ҳам меорад. Он ҷашни қадимӣ ва анъанавии мардуми эронинажод, аз ҷумла тоҷикон буда, Наврӯз ба рӯзи аввали солшумории шамсӣ – 1-уми аввали ҳамал ё 21-уми марти солшумории милодӣ рост меояд. Наврӯзро ба таври гуногун, аз ҷумла дар баъзе ноҳияҳо "Иди сари сол" низ меноманд. Агар бештаре аз ҷашнҳои олам ба воситаи ҳодисаҳое дар миёни мардумон машҳур шуда, мавриди пайравии доимии эшон қарор гирифта бошанд, пас Наврӯз падидаест, ки аз ҷониби худи табиат барои аҳли сайёраи Замин тақдим шудааст. Ин воқеан ҳам зиндатарин ҷашне дар рӯи Замин аст, ки бидуни хоҳиши ягон халқу миллати ҷаҳон ҳар соле як маротиба худ фаро мерасад. Он ҷашни сабзиш ва офариниши ҷаҳон, воқеан ҳам омадани соли нав аст. Абурайҳони Берунӣ донишманд ва олими қарни даҳум дар китоби машҳури худ «Осор-ул-боқия» аз забони Алӣ бинни Яҳё навиштааст, ки «Рӯзи Наврӯз ягона рӯзест, ки тағйирнопазир аст» ва дар китобаш «Ал-тафҳим» менигорад, ки «нахустин рӯз аст аз Фарвардинмоҳ ва аз ин ҷиҳат рӯзи нав карданд, зеро ки нишонии соли нав аст». Бояд зикр намуд, ки мувофиқи маълумоти хондашуда аз осори Абурайҳон Берунӣ чунин хулоса баровардан мумкин аст, ки ин донишманд ба таври густурда дар бораи ҷашн гирифтани Наврӯз сухан мегӯяд ва дар таҳқиқоти хеш барои шинохти рамзу рози оинҳо ва маросимҳои гуногун на танҳо ганҷинаҳои куҳанро меҷӯяд ва дарҳои онҳоро ба рӯи хонандагони асари гаронбаҳояш мекушояд, балки аз амалнамоӣ аз суннатҳои дерина дар рӯзгори худ низ хабар медиҳад ва ошкоро мегӯяд, ки мардумони давронаш бо покиза гардонию навсозии ҳамаи афзор ва дастмояҳои зиндагӣ ва оростану пиростани хонаву кошона аз Наврӯз истиқбол менамуданд. Дар воқеъ, иди Наврӯз ин ҷашни оғози баҳор ва соли нави мардуми форсу тоҷик буда, ба покизагӣ ниёз дорад. Наврӯз дар луғатҳо ба маънои рӯзи нав ва тоза, рӯзи нахустин, аввали рӯзҳои сол, яъне рӯзе ки соли нав аз он оғоз мегардад, омадааст. Дар баъзе аз матнҳои куҳан, аз ҷумла «Шоҳнома»-и ҳаким Фирдавсии Тусӣ, Таърихи Табарӣ, «Ал-тафҳим», «Осор-ул-боқия»-и Абурайҳон Берунӣ ва «Наврӯзнома»-и Умари Хайём шоҳ Ҷамшед ё ин ки Каюмарс ба унвони поягузори Наврӯз муаррифӣ шудаанд. Имрӯз Наврӯз ҷашни ҷаҳонӣ гаштаву онро дар қатори мардумони ориёинажод сокинони дигар кишварҳо низ чун ҷашни дӯстиву ҳамдилӣ ва бо ҳам наздик сохтани мардумони кулли дунё таҷлил менамоянд. Боиси ифтихори мо, мардуми ориёитабор аст, ки соли 2009 Ҷашни Наврӯз ба Рӯйхати мероси фарҳангии башарияти ЮНЕСКО дохил шуд. Гузашта аз ин, соли 2010 бо пешниҳоди Тоҷикистон ва пуштибонии як қатор кишварҳои ҷаҳон Ҷашни Наврӯз аз ҷониби Маҷмаи умумии Созмони Милалаи Муттаҳид бо судудри як қатънома ҷашни байналмилалаӣ эълон шуд. Ин қатънома дар 64-умин нишасти СММ қабул шудааст. Тибқи қарори Маҷмаи умумии СММ аз 18-уми феврали соли 2010 рӯзи 21-уми март ба унвони Рӯзи байналмилалии Наврӯз эълон гардид. Дар даврони истиқлол афкори нави миллӣ ташаккул ёфт, ки ҷавҳари аслии онро эҳёи ҷашнҳои миллӣ, оинҳои мардумӣ ва тақвияти арзишҳои миллӣ ташкил медиҳанд ва маҳз дар замони истиқлол миллати тоҷик сарнавишти давлатро ба дасти худ гирифт, Наврӯз дар кишвари мо шукӯҳу ҷалолашро аз нав пайдо кард ва ба ҷашну сурури умумимиллӣ табдил ёфт. Саҳми мардум ва давлати мо низ дар он назаррас аст. Зеро Наврӯз дар кишвари мо сартосарӣ ва басо бошукӯҳ таҷлил мешавад ва воқеан Тоҷикистон ватани Наврӯз аст: Базми гул дар чамани Наврӯз аст, Савти ғулғулфикани Наврӯз аст, То ба гардун сухани Наврӯз аст, Тоҷикистон ватани Наврӯз аст. Наврӯз рамзи ҳувияти миллӣ ва истиқлоли давлатии мост, ки тавассути он анъанаҳои миллии мо дар сартосари ҷаҳон тарғиб мегарданд. Наврӯз имрӯз низ пайвандгари халқҳо ва фарҳангҳост. Ҳамакнун Наврӯз, ки ҷашни ҷаҳонӣ шудааст, бошад, ки ҳар сол инсонҳоро ба ҳамдигар наздиктар ва аз сарвати дӯстию бародарӣ баҳравар намояд, барои истиқрори сулҳу ваҳдат ва аз байн бурдани низоъҳою бегонагиҳо дар саросари ҷаҳон мусоидат кунад. Баъзе аз анъанаҳо ва оинҳои наврӯзӣ наврӯзӣ вуҷуд доранд, ки хосияти покшавии муҳити атроф, покшавии ҷисму руҳи инсон ва заминаи беҳдоштиро ташвиқ мекунанд. Аз ҷумла, онҳо зебоипарастии мардумро дар Наврӯз нишон медиҳанд. Дар ҳамин замина кишоварзон бо умеди ҳосили фаровон ба кишти зироат шурӯъ мекунанд, боғдорон ниҳол мешинонанд ва дар ҳар хона суманак мепазанд. Дар арафаи Наврӯз мусобиқаҳои гӯштингирӣ ва бузкашӣ баргузор мегарданд. Дашту даман дар аёми Наврӯз либоси сабзу сурх ба бар мекунанд. Лола ончунон зиёд мерӯяд, ки дар баъзе ҷойҳо қолини сурхро ба ёд меоранд. Шояд барои ҳамин ҷашни Наврӯзро «Гули сурх» меноманд. Дар фасли Наврӯз, ки сари соли нав аст, замин омодаи кишт мешавад. Деҳқон бо дастони нерӯманди худ донаи умед мекорад ва умеди нек дар дил, умед барои беҳрӯзӣ ва зиндагии навин мепарварад. Зеро Наврӯз дар асл ҷашни зиндагист, ки пойандозаш гулу сабзаҳо, ҳамовозаш рӯду чашмаҳо, нағмахонаш паррандагон, санохонаш махлуқоту мавҷудоти оламанд. Наврӯз оғози сол, ҷашни бедории табиат ва эҳёи анъанаҳои миллии аҷдодиамон мебошад. Наврӯз ҷаҳонро такони тоза дода, ҷисму ҷонро шукуфо мекунад. Аз ин лиҳоз, Наврӯзи дилафрӯзи зебоофару арӯси солро шодона мепарастем, зеро аз оташи гармаш забонаҳои оташи ниёгон сар мекашанд, аз фазилатҳои некаш равони мо оромиш ва ҷаҳони мо осоиш меёбад. Аз сахои муродбахш ва атои ҷонбахши Наврӯз орзумандон шарофат, мустамандон саодат, имдодгарон шарофат ва ноумедон каромат дармеёбанд. Наврӯз моро аз хушиҳо, тантанаҳои шодмонӣ, айёми шукуфоӣ, растахези табиат ва суботи сартосарии башарият паём медиҳад. Ин паём дар замири ҳар як фарди бедордили ҷомеа чароғи худшиносиву эҳёи суннатҳои фаромӯшгаштаи ниёгонро меафрӯзад, азми ҳамагонро баҳри анҷоми аъмоли солеҳу корҳои хайр роҳнамун месозад. Бале, паёми ҷонбахшу раҳнамунсози Наврӯз паёми музаффариятҳои рӯзафзуни Тоҷикистони соҳибистиқлол бо роҳбарии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аст. Аё Наврӯзи пурсахо, бо паёмҳои наву таманиёти шодиафзо биё, шодонаву масрурона аз омаданат мезавқем, меболем, ҷавҳари вуҷуди худро пояндози қадамҳои пуртаровату афсункорат менамоем, зеро аз қудуми нурафшону тароватбахшат табиат сарсабзтар, чароғи илму маърифат рушантар ва ба ин васила уммеду орзуҳои дили мо пуршукуфа мегардад. Эй шохаи хушкида, имсол ту бишукуфтӣ, Эй пунбаи болида, Наврӯз муборак бод! Эй ёри аламдида, имсол куҷо рафтӣ?! Эй ёри писандида, Наврӯз муборак бод! Эй ҳусни барозида, Наврӯз муборак бод! Эй ҷону дилу дида, Наврӯз муборак бод! Аз ин рӯ, биё Наврӯзи озодақабо, марҳабо ба Тоҷикистони азизи мо, ба маскани хушиҳо, некиҳо, орзуҳо ва маъвои миллати бошарафу тамаддунгустари тоҷик. Сабзгун пуштаву саҳрои Ватан, Сабзпӯш аст ҳама ҷои Ватан, Сабз ҷон дар бадани Наврӯз аст, Тоҷикистон ватани Наврӯз аст. Сабзгун пуштаву саҳрои Ватан, Сабзпӯш аст ҳама ҷои Ватан, Сабз ҷон дар бадани Наврӯз аст, Тоҷикистон ватани Наврӯз аст. Наврӯзи байналмилал хуҷаста бод, ҳампешагони гиромиқадр! Аҳлиддин Ибодуллозода – ректори Донишгоҳи давлатии омӯзгории Тоҷикистон ба номи С. Айнӣ28
01.04.2025
-
Маросими имзои санадҳои сеҷонибаи Тоҷикистон, Қирғизистон ва Узбекистон Пас аз анҷоми музокироти сеҷониба маросими имзои Шартнома миёни Ҷумҳурии Тоҷикистон, Ҷумҳурии Қирғизистон ва Ҷумҳурии Узбекистон дар бораи нуқтаи пайвастшавии сарҳадҳои давлатии се кишвар ва Эъломияи Хуҷанд доир ба дӯстии абадӣ баргузор гардид. Санадҳои муҳими таърихӣ – Шартнома миёни Ҷумҳурии Тоҷикистон, Ҷумҳурии Қирғизистон ва Ҷумҳурии Узбекистон дар бораи нуқтаи пайвастшавии сарҳадҳои давлатии се кишвар ва Эъломияи Хуҷанд доир ба дӯстии абадӣ дар фазои тантанавӣ аз ҷониби сарони давлатҳо муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, муҳтарам Садир Жапаров ва муҳтарам Шавкат Мирзиёев ба имзо расид. Сипас сарони давлатҳо дар маросими ифтитоҳи фосилавии стелаи (сутуни) рамзӣ дар нуқтаи пайванди сарҳадҳои давлатии Тоҷикистон, Қирғизистон ва Узбекистон иштирок намуданд. Бо розигии сарони давлатҳо аз ҷониби намояндагони масъули ҷонибҳо иншооти рамзӣ дар фазои тантанавӣ ифтитоҳ ёфт. Садои мусиқӣ дар майдони ифтитоҳи иншоот бо истифода аз карнай, сурнай ва дигар созҳои миллӣ ба маросим шукӯҳи хосса бахшид.50
31.03.2025
Лоиҳаҳо
Ҳамаи лоиҳаҳо
-
Барои донишҷӯён
Маълумоти муфид барои донишҷӯён
-
Волидайн
Маълумоти муфид барои волидайн
-
Барои омӯзгорон
Маълумоти муфид барои омӯзгорон
-
МТМУ
Маълумоти муфид барои МТМУ
-
МТО
Маълумоти муфид барои МТО
Захираҳо
-
Китобхонаи электронӣ
Вазорати маориф ва илми Ҷумхурии Тоҷикистон
-
Мактаб Мобайл
Платформаи таълимии рақамӣ
-
Китобдӯст
Замимаи мобилӣ барои хурдсолон
-
Сандуқчаи зулбиё
Платформа барои хонандагони томактабӣ
-
Анбори электронӣ
Захираҳои электронӣ
-
Бозиҳои математикӣ
Замимаи мобилӣ барои хонандагони синфҳои 1-4
Эълон
Бештар-
28.03.2025
ДИҚҚАТ, ЭЪЛОН!
ДИҚҚАТ, ЭЪЛОН! Бештар -
27.03.2025
Запрос на Выражение заинтересованности. Проект «Улучшение среднего образования в области точных наук, технологии, инженерии и математики»
Запрос на Выражение заинтересованности. Проект «Улучшение среднего образования в области точных наук, технологии, инженерии и математики» Бештар -
19.03.2025
ЗАПРОС КОТИРОВОК на закупку оборудования и мебели для тренинг-зала Группы управления проектом - пакет № MOES/ISTEMP/RFQ/GS10
ЗАПРОС КОТИРОВОК на закупку оборудования и мебели для тренинг-зала Группы управления проектом - пакет № MOES/ISTEMP/RFQ/GS10 Бештар
Ҳамаи элонҳо
Ҷумҳурӣ
Таҳсилоти томактабӣ
Тарбиятгиранда
Омӯзгор
Таҳсилоти миёнаи умумӣ
Хонанда
Омӯзгор
Таҳсилоти олии касбӣ
Донишҷӯ
Омӯзгор
