ЭМОМАЛӢ РАҲМОН
АСОСГУЗОРИ СУЛҲУ ВАҲДАТИ МИЛЛӢ-ПЕШВОИ МИЛЛАТ
ВАЗОРАТИ МАОРИФ ВА ИЛМИ ҶУМҲУРИИ ТОҶИКИСТОН
Хабарҳо
Ҳамаи хабарҳо-
АНДЕШАҲОИ ҒОЛИБИ ШОҲҶОИЗА ДАР НАМИНАТСИЯИ АДАБИЁТИ ҶАҲОН ХОЛИҚОВА ФАРИСА, ХОНАНДАИ СИНФИ 10-И МТМУ №50 НОҲИЯИ РӮДАКӢ ДАР ОЗМУНИ ҶУМҲУРИЯВИИ «ФУРӮҒИ СУБҲИ ДОНОӢ КИТОБ АСТ» Бо эҳсоси фараҳмандӣ ва сипоси бепоён мехоҳам чанд суханро ҳамчун ғолиби Шоҳҷоизаи озмуни бонуфузи ҷумҳуриявии «Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст» изҳор намоям. Пеш аз ҳама, миннатдории самимии худро ба Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон баён мекунам, ки бо сиёсати хирадмандона ва ғамхориҳои пайвастаи худ барои боло бурдани сатҳу сифати маърифат, рушди илму адаб ва ҷалби ҷавонон ба китобу китобхонӣ чунин шароити мусоидро фароҳам овардаанд. Ин ташаббуси донишпарваронаи Пешвои миллат буд, ки имрӯз ҳазорҳо ҷавонон рӯ ба китоб, таҳсил, фикрронӣ ва худташаккулёбӣ ниҳодаанд. Озмуни «Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст» барои ман на танҳо як сабқати илмиву фарҳангӣ, балки мактаби бузурги зиндагӣ гардид. Ман аз рӯзҳои аввал бо ишқу муҳаббат ва масъулияти баланд барои иштирок омодагӣ дидам. Ҳар китобе, ки хондем, ба ман ҷаҳонбинии нав бахшид. Ҳар саҳифае, ки варақ задам, маро ба олами сухан, андеша ва фарҳанги башарӣ наздиктар намуд. Шоҳҷоиза ба даст овардан, ин фахр, аммо ҳамзамон масъулияти бузург низ мебошад. Ман мефаҳмам, ки ин муваффақият маро вазифадор мекунад, то минбаъд бештар бихонам, биомӯзам ва барои баланд бардоштани нуфузи дониш, фарҳанг ва китобхонӣ дар миёни ҳамсолонам саъю талош намоям. Миннатдории самимии худро ба волидонам, ки ҳамеша пуштибонам буданд, ба омӯзгорони муҳтарам, ки бо меҳрубонӣ ва заҳмати беандоза роҳнамоӣ карданд, ва ба раҳбарияти МТМУ №50, ки барои рушди истеъдодҳои мо шароити мусоид фароҳам оварданд, мерасонам. Ҳамчунин аз раёсати маорифи ноҳияи Рӯдакӣ, ки ҳамеша ҷавононро дар чунин озмунҳо ҳавасманд месозанд, изҳори сипос менамоям. Ман бовар дорам, ки китоб нур, дониш тавон, фарҳанг ҳувият, ва китобхонӣ роҳи ягонаи расидан ба камолот аст. Ҳар ҷавони тоҷик, ҳар хонандаи мактаб бояд аз ин сарчашмаи бебаҳо баҳра гирад. Дар анҷом, ба Пешвои миллат бори дигар изҳори эҳтиром ва сипос менамоям, ки бо сиёсати давлатӣ ва ғамхории хосаи худ моро ба роҳи илму маърифат ҳидоят мекунанд. Бо эҳтиром, Холиқова Фариса, ғолиби Шоҳҷоизаи озмуни ҷумҳуриявии «Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст»3
05.12.2025
-
АНУШЕРВОН РАҲИМОВ: ШОҲҶОИЗА БАРОЯМ НЕРУИ ТОЗА БАХШИД, ТО КИ БЕШТАР БИОМӮЗАМ Анушервон Раҳимов-донишҷӯи соли сеюми Донишгоҳи давлатии Данғара буда, ғолиби Шоҳҷоиза дар номинатсияи адабиёти классикии тоҷики Озмуни ҷумҳуриявии «Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст» гардид. – Дар оғоз дар хусуси иштирок дар озмун ва роҳнамоии устодону аҳли оила чанд сухан мегуфтед. – Ман дар оилае ба воя расидам, ки китоб ҳамеша қисми муҳимми зиндагиамон мебошад. Волидонам аз хурдӣ маро ба мутолиа ташвиқ намуда, ҳамеша китобҳои ҷолиб меоварданд ва барои ҳар саҳифае, ки мехондам, таҳсин мекарданд. Дастгирии устодони донишгоҳ низ нақши калидӣ дошт. Онҳо маро роҳнамоӣ мекарданд, ки кадом асарҳоро мутолиа кунам, мазмуну муҳтавои асарҳоро дарк созам ва барои иштирок дар озмун чӣ тавр омодагӣ бинам. Ҳамин муҳити пур аз меҳру дастгирӣ маро ба дунёи китоб ва саҳнаи озмуни “Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст” ворид кард. – Шавқу рағбати омӯзиши адабиёти классик дар шумо чӣ гуна пайдо шуд? – Аз кӯдакӣ дар дилам меҳру муҳаббат ба адабиёти классикии тоҷик вуҷуд дошт. Вақте аввалин бор ашъори Рӯдакӣ ё байтҳои ҳикматбори Саъдии Шерозиро хондам, дунёи нав бароям кушода шуд. Ҳар саҳифа, ҳар байт ва ҳар достон барои ман дарси ҳаёт, ахлоқ ва роҳе буд барои муваффақият. Осори адибони классикон маро бештар ба фикр кардан водор мекарданд. Ҳикмати оламгири Ҳаким Фирдавсӣ, латофати сухани Ҷомӣ, инсондӯстию фалсафаи Саъдӣ – ин ҳама маро ба он водор кард, ки на танҳо мутолиа кунам, балки ҳар андешаашонро барои зиндагии худ истифода барам. Аз ҳамин хотир, ҳар қадар мутолиа намоям, ҳамон андоза хоҳишам пайдо мешавад, ки бештар бифаҳмам, умқи маъниҳоро дарёбам. – Осори кадом адибон ба шумо бештар таъсир гузоштааст? – Аз миёни адибони классик ба ашъори устод Рӯдакӣ, Фирдавсӣ, Ҷомӣ, Саъдӣ ва Камоли Хуҷандӣ бештар майл дорам. Осори ин бузургони сухан куллан фарқ доранд ва хонданиву ҷаззобанд. Махсусан, Ҳаким Фирдавсӣ дарси ҷасорат, ватандӯстӣ ва инсонгароиро ба мо меомӯзад. Осори Саъдии Шерозӣ бошад, бо ҳикматҳои рӯзгор, ахлоқи инсонӣ ва инсондӯстӣ ҳамеша роҳнамои мост. Мавлоно Ҷомӣ бо ишқу маърифат ва меҳру нафосати суханаш касро ба олами маънӣ ворид месозад. То имрӯз садҳо ғазал, рубоӣ, байт ва достонҳоро аз ин адибон аз бар кардам. Маҳз ҳамин таъсири амиқ буд, ки муҳаббати ман ба адабиёти классик бо гузашти солҳо бештар мешаванд. – Барои дастрасӣ ба осори классикӣ ба мушкилие рӯ ба рӯ мешудед? – Бештари осорро аз китобхонаҳои донишгоҳ, китобхонаи ноҳия, инчунин, аз китобхонаи шахсии хеш дастарам намуда, мутолиа мекардам. Албатта, солҳои аввал дастрасӣ ба баъзе китобҳо каме мушкил буд, зеро на дар ҳама китобхонаҳо номгӯи китобҳои дар низмомнома буда мавҷуд аст. Баъзе китобҳо танҳо дар нашрҳои куҳна вуҷуд доранд ва пайдо кардани онҳо вақти зиёдро талаб мекунад. Бо гузашти вақт вазъият беҳтар шуд. Ҳоло китобхонаҳои электронӣ, нашрияҳои нав ва ҳатто мағозаҳои китобфурӯшӣ ба хонандагон имкони васеъ фароҳам оварданд. Дар бисёр ҳолат осореро, ки қаблан меҷӯстам, имрӯз дар шакли электронӣ зуд пайдо мекунам. Ҳар бор китобе меёфтам, ки муддати дароз ҷустуҷӯяшро мекардам, худро мисли шахсе эҳсос мекардам, ки ганҷинаи амволашро боз ёфта бошад. Дар ин роҳ дастгирии устодон ва дӯстдорони китоб низ бебаҳост. Онҳо китобҳое, ки ба ман лозим буд, ҷуста меёфтанд ва маслиҳат медоданд, ки аз кадом нусхаҳо бештар истифода барам, кадоме аслӣ ва пурра мебошад. Ҳамин тавр, ҳар китобе, ки ба даст меомад, барои ман танҳо як матн набуд – роҳе буд ба сӯйи ҷаҳонбинии бузургону гузаштагон. – Баъди ғолиби Шоҳҷоиза гардидан чӣ эҳсос доштед? – Вақте номи маро ҳамчун ғолиби Шоҳҷоиза эълон карданд, ҳис кардам, ки ҳамаи заҳматҳо ва кӯшишҳои панҷсолаи ман натиҷа доданд. Аввал, эҳсоси сипос ба оила, устодон ва ҳамаи онҳое, ки маро дастгирӣ карданд, дар дилам садо дод. Баъдан, эҳсоси масъулият: ман водор ҳастам, ки дониш ва муҳаббати худро ба китоб бештар биафзоям ва ба ин ҷоиза шоиста муносибат кунам. Ин ғалаба барои ман танҳо мукофот нест, рамзи он аст, ки ҳар кас агар бо меҳр, саъю талош ва сабр ба сӯйи мақсадаш равад, ҳатман ба он мерасад. Шоҳҷоиза ба ман қуввату неруи нав дод, ки бо ҷиддияти бештар ба таҳқиқ ва омӯзиши адабиёти классик машғул шавам ва дар ин ҷода қадамҳои устувортар гузорам. – Нақши озмунро дар рушди фарҳанги китобхонӣ чӣ гуна арзёбӣ мекунед? – Озмуни “Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст” танҳо як рақобати зеҳнӣ нест, балки як мактаби бузурги маърифат, худшиносӣ ва муҳаббат ба китоб аст. Ин озмун садҳо наврасу ҷавонро водор месозад, ки ба китоб рӯ оваранд, мутолиа кунанд, фикр кунанд ва ҷаҳонбинии худро густариш диҳанд. Озмуни мазкур муҳитеро фароҳам сохт, ки дар он китобу маърифату сухан қимат пайдо кард. Барои ман ин озмун боз як чизи дигарро низ эҳдо бахшид: дӯстони нав, ҳамфикрон ва шахсоне, ки ба китоб муҳаббат доранд. Мо бо ҳам таҷриба мубодила мекунем, китоб тавсия медиҳем, баҳсу гуфтугӯ мекунем ва ҳамин гуна дунёи фикриамон боз ҳам васеътар мешавад. Ин озмун фарҳанги китобхониро густариш бахшид, диққати наврасону ҷавононро ба арзишҳои маънавӣ равона намуд ва мушаххас кард, ки китоб калиди муваффақият дар зиндагист. Сумая ЮСУПОВА, «Омӯзгор»3
05.12.2025
-
ТАМАННИЁТИ ВАЗИРИ МАОРИФ ВА ИЛМИ ҶУМҲУРИИ ТОҶИКИСТОН БА ҒОЛИБОНИ ОЗМУНИ ҶУМҲУРИЯВИИ «ФУРӮҒИ СУБҲИ ДОНОӢ КИТОБ АСТ» Муҳтарам ғолибон, иштирокчиёни даври ҷумҳуриявӣ, устодон ва падару модарони азиз! Озмуни ҷумҳуриявии «Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст», ки бо ташаббус ва ибтикори хирадмандонаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон эълон гардидааст, инак соли ҳафтум бо ҳамон муҳаббату самимияте, ки дӯстдорони китобро аз тамоми гӯшаву канори ҷумҳурӣ ҷамъ оварда буд, ба даври ниҳоии худ расид. Бо камоли сарфарозӣ ва эҳтироми баланд ҳамаи шумоёнро, ки дар дар “Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст” қадамҳои устувор гузоштед ва ғолибияти бузургро ба даст овардед, самимона табрик менамоям. Ин озмун нишони бедории фикрӣ ва ойинаи равшани сатҳи маърифати насли соҳибистеъдоди кишвар мебошад. Дастовардҳои шумо, хоҳ ғолиб бошед ё иштирокчии даври ҷумҳуриявӣ, шаҳодати равшан аз ҷустуҷӯ, заҳмат, покизагии ният, китобдӯстӣ ва ҷаҳонбинии васеъест, ки имрӯз барои рушди давлату миллат арзиши бебаҳо дорад. Ба ҳар яки шумо, ҳамчун чеҳраҳои умедофар ва поягузорони фардои илму маорифи кишвар, бо дилгармӣ ва самимияти хос табрик гуфта, барои кӯшиши ғайрат, меҳнату заҳмати шабонарӯзӣ ва ҳаракати ҳамешагӣ дар роҳи донишандӯзӣ изҳори сипос менамоям. Имрӯз, ки ҷаҳони муосир ба дониш, технология ва эҷодкорӣ такя мекунад, баргузории чунин озмунҳо барои рушди неруи зеҳнии насли наврас, болоравии сатҳи маърифат ва таҳкими пояҳои маориф аҳаммияти азим доранд. Шумо, ғолибон, бо маҳорати худ нишон додед, ки дар роҳи илму маърифат босалоҳият ҳастед ва ин дастовард ифтихори тамоми ҷомеа мебошад. Ба ин муносибат, мехоҳам аз ҳамаи иштирокчиёни дигаре, ки ба даври ҷумҳуриявӣ роҳ ёфтанд, вале соҳиби ҷойҳои ифтихорӣ нагардиданд, махсус изҳори қадрдонӣ ва миннатдорӣ намоям. Роҳ ёфтан ба ин марҳалаи баланди озмун худ шаҳодати истеъдод, заҳмат, китобдӯстӣ ва ҷаҳонбинии васеи шумост. Бовар дорам, ки иштироки шумо дар ин озмун ҷараёни рушд, такмили малакаҳои суханварӣ, хондан, таҳлил ва фикрронии мустақилиятатонро боз ҳам пурқувваттар мегардонад. Ҳар яки аз шумо неруи муҳим барои ояндаи илму маориф ҳастед ва натиҷаҳои имрӯза оғози дастовардҳои бузургтар дар роҳи зиндагӣ хоҳад буд. Боиси зикр аст, ки ташаббусу ғамхории Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, ба ин озмун барои ҳар як иштирокчӣ ва устодону аҳли оилааҳояшон ва дар маҷмуъ барои тамоми намояндагони соҳаи илму маорифи кишвар руҳ ва неруи тоза мебахшад. Дастгирӣ ва таваҷҷуҳи ҳамешагии Роҳбари давлат нисбат ба китобу китобхонӣ, илмомӯзӣ ва донишандӯзӣ барои тамоми ҷомеа, хусусан ҷавонон, илҳомбахш мебошад. Маҳз ҳамин сиёсати фарҳангсолор ва маърифатпарваронаи Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон имкон дод, ки «Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст» дар саросари кишвар ба як нуқтаи муттаҳидкунандаи зеҳн, маҳорат, эҷод ва худогоҳии миллӣ табдил ёбад. Изҳори миннатдорӣ ба падару модарон, омӯзгорон ва муассисаҳои таълимие, ки дар ин роҳ шогирдони худро дастгирӣ намуданд, иброз менамоям. Имрӯз ҳарчанд бо сабаби дар сафари корӣ будан ва дар имконияти табрикоти мустақими шуморо надоштан, руҳан бо ҳамаи ғолибон якҷоя ҳастам ва ин ғолибияти бузургро, ки зиндагии якояки шуморо рангин менамояд, бори дигар табрик мегӯям. Боварӣ дорам, ки муваффақиятҳои имрӯза танҳо оғози сафари пурбори шумо дар роҳи илму маърифат хоҳад буд ва ҳар як иштирокчӣ минбаъд низ парчами китобу донишро баланд бардошта, ба пешрафти ҷомеа саҳм мегузорад. Ҳамзамон, изҳори сипосу миннатдории хос аз ҳайати меҳнатдӯсту одилонаи ҳакамон менамоям, ки бо масъулияти баланд раванди баҳогузориро дар тамоми марҳалаҳои озмун таъмин намуданд. Заҳмати шабонарӯзӣ, диққату дақиқандешӣ ва муносибати касбии онҳо барои баргузории шаффофу одилонаи озмуни «Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст» нақши муҳим бозида, ба ҳар як иштирокчӣ имкон дод, ки дониш, маҳорати суханварӣ ва ҷаҳонбинии худро дар сатҳи баланд муаррифӣ намояд. Бо таманниёти нек, ба ҳамаи шумо ғолибон, иштирокчиёни даври ҷумҳуриявӣ, устодон ва падару модарони азизу арҷманд илҳоми тоза, пешрафт, ҷустуҷӯи доимӣ дар ҷодаи илму дониш ва дастовардҳои навро орзу мекунам. Бо эҳтиром, вазири маориф ва илми Ҷумҳурии Тоҷикистон Раҳим Саидзода Брюссел, Белгия 4 декабри соли 202550
04.12.2025
Лоиҳаҳо
Ҳамаи лоиҳаҳоЗахираҳо
Эълон
Бештар-
24.11.2025
ВАЗОРАТИ МАОРИФ ВА ИЛМИ ҶУМҲУРИИ ТОҶИКИСТОН БАРОИ ИШҒОЛИ МАНСАБҲОИ ХОЛИИ МАЪМУРИИ ХИЗМАТИ ДАВЛАТӢ ОЗМУН ЭЪЛОН МЕНАМОЯД:
ВАЗОРАТИ МАОРИФ ВА ИЛМИ ҶУМҲУРИИ ТОҶИКИСТОН БАРОИ ИШҒОЛИ МАНСАБҲОИ ХОЛИИ МАЪМУРИИ ХИЗМАТИ ДАВЛАТӢ ОЗМУН ЭЪЛОН МЕНАМОЯД: Бештар -
04.11.2025
СПЕЦИАЛЬНОЕ УВЕДОМЛЕНИЕ О ЗАКУПКАХ
СПЕЦИАЛЬНОЕ УВЕДОМЛЕНИЕ О ЗАКУПКАХ Бештар -
31.10.2025
ЗАПРОС КОТИРОВОК
ЗАПРОС КОТИРОВОК Бештар
Ҳамаи элонҳо
Ҷумҳурӣ
Таҳсилоти томактабӣ
Тарбиятгиранда
Омӯзгор
Таҳсилоти миёнаи умумӣ
Хонанда
Омӯзгор
Таҳсилоти олии касбӣ
Донишҷӯ
Омӯзгор